Şimdi vur kendini yerden yere
Giden geri gelmez ki
Son pişmanlık neye yarar
Dilin söylese de en ağır sözleri

Bir köşede unutulmuş şiirin
Son dizelerinde bulursun kendini
Yaşanmışlıklar gelir gözlerinin önüne
Eski günlere dalar gidersin
Dönülmez akşamın ufkundayım dersin

Sensizliğe yenilmek
Hiç bu kadar koymamıştı bana
Bir adım sonrasını görmeden gitmek
Ardında bir sürü belkiler bırakarak

Yağmur yağmasını çok seviyorum
Her damlasında huzur buluyorum
Neden biliyor musun
Çünkü herkesin yüzü ıslak
Başı eğik olur benim gibi

Bazen diyorum ki kendi kendime
Atma içine
Bırak inceldiği yerden kopsun
Sonra
Fırtınalar kopuyor beynimde
Gel gitler içinde çaresiz kalıyorum
Sus artık bitsin diyorum
Bedenim alışık bu yükü taşımaya
Yükle yalnızlığın gri bulutlarını sırtıma
Vücudum yağmur sonrası toprak koksun ...


Refik
03 . 07 . 2016
İstanbul