1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1184
Okunma
Havalardan önce gözleri kirlendi insanın
Hakikatleri göremez oldu
Kirli gözler buğuladı havayı
Yıldızlar bizlere görünmez oldu…
Gelecekti ve götürecekti
Zamanın getirileri yıldızları götürdü bizden
Adeta zamana ruhumuzu kurban verdik…
Çağdaş ve ruhsuz bir geceydi
Dünya sustu ve yavaşladı
Sesin ötesindeki sessizlikten
Bir ses duyuldu
Bir anons
Bir ileti
Bir mesaj
Ruha dokunan bir tebliğ belki
Kavruk bir babanın nasihati
Mutlu olmak kaygımı çekip aldı içimden
Başka dünyalara açtı beni
Susmanın ve susamanın özlendiği dünyalar…
Baskın ve vakur bir gündüze uyandık
Hayatın tekdüzeliği
Yüzümüze vurdu kasvetini
Şiir anlamını yitirdi
Sözler kifayetsiz
Konuklar davetsiz
Davetler icabetsiz kaldı…
Hoyrat hayat hiç bu kadar canımı yakmamıştı
Özlem ve acıyı hiç bu kadar aramamıştım…
5.0
100% (2)