Sonra çekiliyor el etek
Kapılar kapanıyor
Perdeler çift
İzolasyon binalarda
Tabutluk odalar
Her yürek kendi kuytusunda
Demlenirken doğa
Kusuyor karasını gece
Ay karanlık gök gri
Bir gün daha öylece bitiyor

Bugünde gırla yalanlar söylendi
Bekleyenler bekletenler öylece kalakaldı
Acıyı hasreti yudumlayanlar
Vuslata çeyrek kala
Gamzesinde saklı yâr

Belinde silah
Dilinde nefret
Sûretinde şiddet
Gülsüz diken ayrık otu arsızlığında

İçini dolduran boşaltan
Elinde boş bir silah
Emanet tutuşturulan
Çekse tetiği kendi kendini avutan

Yalanmış olan biten
Bak bir seksen yerdesin
Hâyâlin neydi bak nerdesin
Senaryona yazılan son perdesin
Bitti gitti işte son nefesin
Avaz avaz bağırsanda duyulmaz sesin
Olgunlaşmadan dalından düşen meyvesin

Sabır tesbihlerini lâ havle ile parlattık
Pişmanlık mermilerini bir bir patlattık
Hiç uğruna anaları ağlattık
En sonunda beyaz gömleği
Açılmamak üzere bağlattık
:
Yunus Beypınar