ELÂ GÖZLÜYE YALVARIŞ

Sen gittin, seninlen baharlar gitti,
Duydum yaz gelecek, hiç gözümde yok.
Gönlüm kan ağlıyor, dön artık, yetti!
Senden başka beni, avutacak yok.

Yeter artık, yeter bunca işkence!
Neler vermez idim, bir gülüşüne.
Unutur muyum hiç, elâ gözleri!
Onlardı bağlayan, beni hayata.

Sensiz sebep mi var, nefes alayım,
Hiç ümidim yok ki, düşe dalayım.
Olur olmaz yerde, kokun da gelir,
Gönlüm yol bilmez ki, varıp bulayım.

Zordur artık böyle, nasıl yaşanır?
Bu aşkın darbesi, hâlâ gönlümde.
Her elâ gözünü düşündüğümde,
Benim sulu gözler, hâlâ yaşlanır.

İstetim acısız bir günüm geçsin,
İnsafsız! Sen beni, ne hâle soktun?
Bırakırım, başka birini seçsin,
Gönlüm senden geçmez, yerine koysun.

Haydi dön de, bir kez, bakıver bana!
Ömür elâ gözsüz, cehennem cana.
Gözüm açık gitmez inan o zaman!
Ne olur ceneti yaşat bir daha.

18.06.2016

MCİO