Elli adet iki bin sekiz geçti,
Hiç birinden hayır göremedim ki!
Yılların hepsi de mevsimsiz biçti,
Yeni yıla rahat varamadım ki!

Aynı gün aynı ay değişmez yıllar,
Gün geçtikçe çokça ağarır kıllar,
Fakir ağlar; güler hep zengin kullar,
Kendi varlığımı deremedim ki!

Yine aynı eser tufanlı boran,
Olmaz gördüğünü doğruya yoran,
Düşene bulunmaz halini soran,
Halleri ortaya seremedim ki!

Sadece takvimden bir yaprak düşer,
Fakirin beyninde hayaller şişer,
Tencere içine konursa pişer,
Muhtaca sadaka veremedim ki!

Azarak bitirir bu yılı kullar,
Çoğunda değişir pek yeni çullar,
Eskiyince değer kazanır pullar,
Kazık yedim kafa yoramadım ki!

Yıl değil asırlar geçse boşuna,
Akıllılar sever gider hoşuna,
Elinden alınca atar tuşuna,
Tecrübe yolunu soramadım ki!

Sırıtanı dostum sanıp kol açtım,
Sırttan bıçakladı yaralı kaçtım,
Dursunî olarak aptallık saçtım,
Akıllanıp geri duramadım ki!

Dursun Yeşil –2008