Susuz bir yazın sabahını sakladı gece
Az kalan zaman gibiydi
Ben nerede hata yaptım
Sanki hiç sabah olmayacakmış gibi
Bir fırtınadır koptu içimde
Nice yağmurlar yağdı gönlüme
Şu an kim mutlu bilen var mı
Ay ışığı yok bu gecede, aydınlanmadı yıldızlar
Dolaşamadı semada seven duygular
Şimdi onlar yalnız, karanlığın derinliğinde
Kendi kendine, bağımsız
Mehtap suskun bir suçlu
Ağlıyor tabiat
Bir gemi bekleniyor
Sıcaklığı gelir yüzüme
Gün doğarken ihtişamıyla gökyüzüne
Gönülleri ısıtır birden
Canlanır tabiat, çiçek ve laleler
Hayat şimdi başlıyor
Tertemiz duygular
Artık kimse ağlamıyor
Karanlık düşleri attık içimizden
Umutlar uçuşur gökyüzünde
Hepsi birbirinden razı
Tüm kırgınlıkları unuttuk yüreğimizde
Eriyen karlı dağları görürüz
Çağlayanlar taşar, ırmaklar altın sarısında akar nehirlere
Kuşlar ötüşür, kelebekler dolaşıyor
Bir oh çekiyor insan
Bulutlara doğru alabildiğince
Yaşamak öyle güzel

Behçet Bük 890/15.6.2015