İzmir’de yine başladı yaz sessizliği
Haziran’ın yedisi, Ramazan’ın ikisi
Sokaklar ıssız denecek kadar sessiz
Günler gelip geçiyor dönencesiz
Başladı tilkiyi ininden çıkarmayan sıcaklar
Tek_tük insan sanki boş sokaklar
Ramazan rehaveti mi desende
Böyledir İzmir her yaz mevsiminde
Çok gönülkar bir beldedir bir kere
Sevgi doluyor burada gönüllere
Yalnız olsam da gönül eyliyor yine de
Bir başkadır inanki bu belde
Belki bana öyle geliyor desem
Bir başkadır hakikat haksızlık edemem
Şu yalnız gönlümü başka yer avutmuyor
Nereye gitsem burayı hiç tutmuyor
Zaptolmaz bir arzu doğuyor içimde
Olduğum zaman başka yerde
İzmir’e kavuşmak isteği gönlümde
Depreşip duruyor önlenemez biçimde
Fırtınalar kopuyor gibi oluyor içimde
Sevmişim bir kere candan seni
Bestelesem bin defa güfteni
Söylesem dağlarıda ovalarında türkülerini
Yinede bilmiş sayılmam senin değerini
Kim ne derse desin eşsiz beldesin
Gönül isterki yollarına inciler serilsin
Yerini bulmuyor sana ne söylesem
Benim horlanmış hor bakılmış beldem