Esti rüzgar ta solumdan,
Kesildi birden soluğum.
Bir sancı saplandı yüreğime,
Anladım gidiyorsun, bir daha gelmemecesine.
Ne hayallerle başlamıştık seninle aşka,
Evlenecektik, Sen ela, ben ela gözlü.
Bir kızımız olacaktı Senin gibi sarı,
Adını Nalan koyacaktık.
İkimizin meyvesi olacaktı,
beraber büyütecektik,
yürüdüğünde bir elinden sen tutup,
bir elinden de ben salıncaklarda sallayacaktık.
Hep sevecektik birbirimizi,
Gerekirse yavan ekmeğe talim edecek,
yiyeceğimizi hep paylaşacaktık.
Ne oldu bize böyle,
Bu kadar kolay mı çaresiz kaldığında,
maddiyata değişmek aşkımızı,
Neden ölümsüz dediğimiz aşk bitti mevsimler gibi,
Neden eksildi barajlarda su gibi,
Bumuydu sevdamızın bedeli?
Geride gözü yaşlı ben,
içi kan ağlayan sen,
koskocaman bir hayal kırıklığı.

Git gülüm gidebildiğin kadar uzağa,
senin bana olan sevgin biliyorum ki boş değil.
Ama, sana derdim ya hep,
bu kapıdan çıktığında,
içim kan ağlasa da,
kara sevda bile olsam,
seni almam hatırladın mı?

Demek gidiyorsun,
haydi durma git güle güle,
kanatlarının uçurduğu yere git,
kanadın kırıldığında sana sadece ben acıyacağım,
birde sana harcadığım onca emeğe yanacağım,
Güle güle git bir daha bana dönme,
gözlerinde görüyorum şimdiden pişmanlığı,
ama çaresizliğini de görüyorum,
haydi git artık sana mutluluklar diliyorum.

Anladım gidiyorsun,
Adım gibi biliyorum yine bana döneceksin,
ama kapım kapalı artık sana.
Sakın geri dönme gülüm,
dönme bir daha bana.

Ben içime akıttım artık ayrılığın şerbetini,
içtim artık dönüş yok,
haydi git sana güle güle.

Kazım Doğan
13.08.2007