Şimdi;
bir şiir yazmak lazım:
ne aşkı hasreti terkedeni;
ne de ihaneti yalanı
çözülmesi zor karışıklığı anlatan:

şimdi;
öksüz ve yetim kalan çocukların
gözbebeklerine derince bakmak lazım;
orada ne özlemler ne isyanlar
ne sorgular oluşuyor
geleceğe ait ne umutlar yakılıyor
orda tüten bir ocak nasılda yıkılıyor
bir bilge olmadan bile;
onları görmek anlamak lazım:

şimdi;
bir şiir yazmak lazım
mutfak masrafından kıstığı halde;
bir kenardaki son kırıntılarla
haftalarca evin düzenini koruyan anneye
çocuğuna okul harçlığı zor yetiştiren
babaya da değil:
her zorluğa rağmen;
onların canları sağ sıhhatleri yerinde:

şimdi;
yazmalı bir şehit annesine
el bebek gül bebek büyüterek
vatanı görevine yollayan
bir dahada;
çocuğunun yüzünü göremeyen o anneye:

gözyaşlarını içine akıtan;
vatan sağolsun derken
başını gururla dik tutan
geceleri kabuslarla uyansada
metanetini koruyan
titreyen ayaklarıyla
bundan sonraki ömründe
şehit mezarlığını
mesken tutacak olan o babaya:

şimdi;
bir şiir yazmak lazım:
kardeşi kardeşe düşman ederek;
güzel yurdumuzu
kem gözlerle oyunlarla
dağıtmaya uğraş veren
emellerine yavaş yavaş ulaşan
görünmez eller maskeli yüzlere değil;
onlar yazmaya kalem isyanda
zorlamayla yürümüyor adeta
onları bırakmalı o yüce adalete:

şimdi;
toprak altına zamansız göç eden
bunu bildiği halde gençliğinin baharında
vatanı uğruna
gözünü kırpmadan canını ateşe atan
o tazecik fidanların ardları sıra saygıya durmak
bu derin acıyı hissederek
onları ebediyete kadar yüreklerde yaşatmak
ve artık;
oluk oluk akan kanları durdurmak lazım.

Nuran KARACA16:03 10.06.2016