Deccal yalnızlığın avlusuna çökmüştü ayrılık
Ölüm kol geziyordu tenhalarda
Gök siyaha kuşanmıştı
Yağmur sel’i müjdeliyordu felaket’te
Aksak bir gecenin uğursuz uykusuna göz yumulan rüyada
Zalimin elinde hem mavzer vardı hemde kasatura

Koşar adım bir çocuk vardı uzakta
Kızıl renkli sıvılar dökülüyordu vucudunda
Dilinde feryat figan amansızca bağırış
Peşinde kep ile bot arasına sıkışmış bir it hırlıyordu
Elimde makinalı silah birde
Gudubet sembölü olan haç sallanıyordu boynunda

Deccal vurgunu sabah sazağı gibi çökmüştü cana
Titriyordu beden sessiz bağırışlarda üşüyerek
Kor harlanıyordu kendi içinde yandıkça
Yüz kızartan ifetsizlikleri gösteren rüyaları
Hayra yordukça
Gönül mezarlığı ne canlar kefenliyordu daha ömür baharlarında

Ak tenli bir kız bata kalka koşuyordu sahrada
Feryatları arşı inletiyordu lal çığlıklarla
Peşinde çıldırmış bir it koşuyordu sapıkça
İfetsizlik sembölü haç sallanıyordu boynunda

M.Kılıçel