Dile gelse bahçemde ki ağaçlar
Üzerinde oturduğumuz banklar
Konuşsa menekşeler laleler güller
Ve zeytin karası gözlerin

Olmasa da ilham perim
Şiirlerimin özüsün sen
Hiç bitmeyecek sana olan sevgim
Ne var ki sen bunu bilmeyeceksin

Sen nefes aldığım tek neden din
Gelip görseydin şu halimi
İnan ki acır dönerdin geri
Ah sevgili nasıl anlatsam sana sevgimi

Gözlerin gözlerime dediği an
Ayrılığın hüznünü gördüm inan
İstese de her şeyi elinde tutamazmış insan
Oysa nasılda sıkıca sarılmıştım mutluluğa

Harika bir aşk yarattın yaşattın ama
Acıyı da hüsranı da içine kattın.
Oysa aşkına ihanet edenlerden olmadım asla
Yudum yudum içtim aşk şarabını

Yıkılan gururumu bir yana attım
Yıllar boyu durmadan peşinden koştum
Seninle ağladım seninle coştum
Sevdamızı aşkımızı dile getirdim

Yazdığım şiirler senin üstüne
Uykuyu gözlerime sen diye yazdım
Hasretini baş ucumda ki duvara astım
Anladım ki sen dönmeyeceksin
Ebedi kalbime gömdüm sevgini



Fatma Ayten Özgün