6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1793
Okunma
Boş ver, be şairim.
Üzülmeye değmezdir, bu dünya.
Değil’ mi ‘ ki, yalan!
Mal mülk para, zenginlik her şey boşuna!
Kıt kanaat, geçinsen’ de yeter.
Sağlığın varsa.
Üzülme, boşu boşuna.
Boş ver be şairim.
Gördün kazık çakan var’ mı şu dünyaya?
Varlık içinde yaşayan’ da ölüyor
Yaşamayan’ da!
Ve!
Mal mülk dersen, kalıyor başkasına.
Boş ver.
Üzülme, boşu boşuna.
Boş ver be şairim,
Düşünme.
Bu güne kadar düşündün’ de ne oldu?
Elin oğlu, elin kızı geldi, gördün başköşeye kuruldu.
Olan dersen hep sana oldu.
Üzülme, be şairim.
Üzülme, boşu boşuna.
3 Haziran 2016
Ahmet Yüksel Şanlı er
.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz