Ben insan delisiyim
Umut yolcusu
Yüreğime sevgiden çiçekler ekeceğim
Kuruyan yüreklere yağmur, sel olacağım
Sanmayın ki hayalimden vazgeçerim
Korkutup ürkütemezsiniz
Yıldırmaz zorluklar beni
Hazır olacağım her daim güneş olmaya
Kimsesizlerin üzerine doğmaya
Dedim ya beni korkutamazsınız
Umutların tükendiği yerde umut
Düşkünlere kol kanat olacağım
Ölümüne ve canım pahasına
Mazlumlara kucak açacağım
Umutsuzluğa giden yolculuğa
Rüzgarlar savuracak
Bir bir umutları yıkanların karşısında olacağım
Dedim ya beni korkutamazsınız
Beni sevgi yolundan ayıramazsınız
Ömrüm yetmese de
Sevgiye ve dürüstlüğe inanların
Yüreğinde yaşayacağım
Ben bir İnsan delisiyim
…
Ben onların kolu kanadı olacağım
Bazen güneş, bazen bulut gibi
Dağların arkasına saklanan gözyaşım gibi
Ellerimden kayıp giden yaşanmışlıklar gibi
Gecenin karanlığına vurdum yüreğimi
Dağlarda beslenen çiçekler gibi
Ben yeşerdikçe ölümsüzleşmek isterim
Sağanak yağmurla bulutların arasından
Kayıp giderim
Ben umut yolcusuyum
İnsan delisi
Ey çözümsüz garip geleceğim


FERİHE ERHEN