Düzensiz uykular..
Ne zaman uyandıracagi belli olmayan kabuslar..
Öznesi yuklemi birbirine girmiş cümlelerim..
Adına hayal dediğim yanılgılarım,
İşin içinden bir türlü çıkamadığım durumlar var.

Duzensizlik olmuştu düzenim..
Geç farkına vardıklarıma eyvah demek,
Kaybettiğim onca şeye üzülmeyi,
Kırdığım onca kalbi tamir etmeyi,
Kırılan kalbimi her defasinda es gecmeyi alışkanlık etmistim..

Üstesinden gelinmez şeylere kalkıştım..
Bugünü dusunmeden yarınlara umut bagladim,
En çokta kendim yara aldım..
Ama hep düzensizlige mahkum edildim.
Ya da kendi elimle attım bu ateşe kendimi bilinmez,

Ama artık birseyleri yoluna koyup;
gerçekleştireceğim hayallerin peşinden koşmaya karar verdim..
Geç olsa da farkına vardım artık gerceklerin..
Hep duzene girmekle meşgul bir hayatım var..