Yaprak ne solar ne de son kez açar
Hayat bu, biri biter biri başlar
Sen kovaladıkça o hep kaçar
Nasip neyse insan onu yaşar

Ben giderim liriklerim sizle kalsın
Ben bitince beni dizelerim yaşatır
Yaşadıkça adım, akla gelir acılar
Acılarım sadece hayallerde yaşansın

Sen benim elde kalan son umudum
İşlenmiş sevdam sana el bezinden
Günlerdir sessizim, sensizim, kurudum
Ne olur iyi bir haber gönder en tezinden

Sen istersen kalp kalbe daimi yaklaşır
Sen niyet edince, tüm yollar bana ulaşır
Kavuş mabedime tekrar hayalleri yaşatıp
Gözyaşlarıma dokunma, acılarım bulaşır

Bir kaç yarama sende bilince
Dayanamadın, acıma büründün
Tüm yaralarıma el sürünce
Miden kaldırır mı bunu söyle?

Zorlandı şartlar, ruh ve benden hüzünlenir
Ağıtlandı sayfalar, bu Kalemin özeni
Şimdi kim düzeltecek kalbin dirhemini
Gözler yoğunlaşır, bu yağmurun semazeni

Kalemimden her kelam sana taptı
Senden beri her cümlem sana hitaptı
Senin Adına, seni anlatan ilk kitaptı
Bilindik bir söz "her insan bir kitaptır"

Hangi adam yazmıştır sana beytül gazeli
Sana yol çeviren her berduş acemi
Sen gidince sönmüş Kalemin alemi
Kim toplar ipte sallanan cenazemi