Unutmak istesem çabam boşuna,
Ceylan senin gibi bakar, kahretsin!
Başım alıp gitsem dağlar başına,
Güller senin gibi kokar, kahretsin!

Bu kadar naz yeter, kaşını kaldır,
Bunca yıl ağlattın, biraz da güldür,
Gönlümün bahçesi nadas kaç yıldır,
Zalim felek çile eker, kahretsin!

Yazsam sayfalarca, gam ile elem,
Ne kâğıt dayanır, ne yeter kalem,
“Öfke var kuvvet yok” hâsılı kelam,
Gariplik boynumu büker, kahretsin!

Aczimi beyana gururum mani,
Sokakta bulmadım bende bu canı,
Erkekler ağlamaz derler ya hani,
Gözyaşım yüzümü yıkar kahretsin!

Endamın göreli gönlüm toz duman,
Sevdan can özüme vermiyor aman,
Yaşlı gözlerinle “Hoşça kal” demen,
Kalbimi yerinden söker, kahretsin!

Gün geceye döner, gam beni bulur,
Hayalin odamda yerini alır,
Dört duvar üstüme, üstüme gelir,
Mengene misali sıkar, kahretsin!

Eyvallah etmedim sultana, şaha,
Bir sana diz çöktüm bir de ALLAH’A,
Suretin kapıdan çıkarken daha,
Hasretin içime çöker, kahretsin!

İsmail GÜL