.
.
.
.
.
.
.


Benim türkümü kötü insanlar çaldı Dante
Uçurtmamın ipini o insanlar kesip aldı elimden
Ve susturdular dilimdeki bütün sevda sözcüklerini
Avuçlarımda ki kalemi yetim
Masamda ki defteri öksüz koydular
Yetmedi Dante
Yetmedi
Önüme dünyanın güzelliklerini serdiler
Ki bende onlardan olayım diye
Ama Dante
Ne kadar sevsem de türküleri mi
Ne kadar sevsem de uçurtma mı
Dilimde yüreğimde olan sevdamı
Ve yarım sevda sözcüklerini
Kalemi mi
Defteri mi ne kadar sevsem de
Bu dünyanın hiç bir şeyi
Maneviyatımı satın alamaz
Belki Karanlıktan kurtulamam
Lakin orada da yaşayabilirim
Işıksız umutsuz
Yarınsız
Ama ilahi aşkımın sahibi olmadan gönlümde
YAŞAYAMAM
Hem nasıl yaşayacağımı da bilemem ben
...
’ Yarım kalmış mısralarımın hiç konuşamayan mısralarından eski denilen ama bende hiç eskimeyen dizelerden seçtiğim kısa bir çalışmam’
Mehmet aküzüm