7
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1570
Okunma

kuldan ve külden
elimi ayağımı çektim
sevaptan da
günahtan da...
kendime tuzak...
dört duvar arası bir dünya
gözlerden uzak...
şeytana tutsak
içime kusdum.
zamanı...
rüzgarı...
suyu...
kendi haline bıraktım.
’öyle zannediyorsun.’
sus !
n’olur sus !
hey sen !
özgürlük budalası
bıkmadın mı ?
her gece darağacı kurmaktan
her kuşun celladı olup
son duasını dinlemekten
şimdi
yavaş yavaş
kendi ipini çekiyorsun
kabul et
etmesen de mağlupsun
son duan mı !
sus !
gülleri mahcup ettim.
ULVİ CAN YOLDAŞ