Tepeden tırnağa aşığım ben
ürkütürsen kaçarım
geçerim kervanlardan
uzaklardan,insanlardan
dokunursan uçarım
dokunmazsan yanarım
tepeden tırnağa aşığım ben
kanatlarım hariç yarım




özgürlüğüm,yıllık çınarım
bir hasretlik yüzünde varım
oldukça sadeyim
beyaz desen dahası
renklerin aşağısı
daha güzel günlerde
utanıyorum kendimden
uçamıyorum kendimden
çıkamıyorum kendimden
o boynu bükük kalan sevgiler
kuşun kanadındakiler




baba sıcaklığı korunak olur
ve tüm yavrularım altında kanatların
bir apartman arasında kurulu yuvam
ahşaptan ve hasırdan derin bir aşiyan
habersizce gidiyor
bir yorgunlukla iniyor
baba sıcaklığı yaktı bizi
kanatlarından eriyor
aşığım tepeden
yeryüzünde bitiyor



ayrılık bir keman ise
vedaya dair her şey yaman



yasak bir gülüş serdik pazarda
gizliden tezgah altı
kim gelir talip olur
hangisidir o şanslı
acelemiz oldukça büyük
ecelimiz kadar serin
pahası derin
ucuzluktan ölüyor
serdiğimiz bütün gülüşler
güneşin batışıyla bitiyor




tepeden tırnağa bir aşık
her yerine bulaşmış
çizik çizik kanatlarını
derecesi açık boynunu
baba hasretine engel tüyler kapatmış
ve bu uçuş
sonu olmayan bir varış




’yan yana’ hep ayrı yazılır
biz hep ’’sımsıkı’’ olalım





’Gök çe’