Kendi sessizliğimde boğuluyor kayboluyorum
Bir kıvılcım olsa alev alev yanar yüreğim
Tüm duygularımı hayellerimi hapsettim yüreğime
İlmek ilmek dokuyucan emek verecen sevgine

Çayın demini almasını bekler gibi sabırla bekliyecen
Keşkeler soru işaretleri bırakmıycan ardın sıra
Oysa hayellerımız vardı nekadar mutluyduk
Yıprandık belkide yüz göz olduk hayatla

Üstüne üstüne gittik herşeyin ve bir birimizin
Bir oluruna bakamadık darmadağın ettik herşeyi
Bir birimize sevgiyi en önemlisi saygıyı yitirdik
Kırıp döktük acımadan tamiri imkansız ne varsa

Öyleki öz güvenemizi kaybettik zaman zaman
Kırıcı yıpratıcı olmaktan hiç kaçınmadık
Açık kapı bırakacaktık içeri girebilmek için
Dilsiz yüreğimin gözyaşları akıyor damla damla
Susturdum yüreğimi ürkek ceylan gibi çekildim kenara

Rumuz / sahraa VURGUN
Ayşen Daşkın

12/05/2016