Derdim arz eyledim Yüce Mevla’ya
Benliğin içinde ilimden düştüm
Yolumu söyledim Yüce Mevla’ya
İnsi afitapken rolümden düştüm

Hey aşka erenler gönül gözüm kör
Küfüre bulanmış dilim sözüm kör
Fenalık düşünen aklım özüm kör
Ben bende değilim halimden düştüm

Hakkın kelamına niyazım etsem
Pirimin yolunda aşk ile gitsem
Toprağımdan doğup yeniden bitsem
Haram lokmasıyla elimden düştüm

Künde doğruluğu bulsam da yine
Yaradan aşkına kulsam da yine
Konuştuğum gerçek olsa da yine
Yalan riya ile dilimden düştüm

Düştüm bir sevdanın peşine dünden
Karanlık içinde geçmişim günden
Kalp turap olsa da Aşk ile künden
Edepsizliğimle belimden düştüm

Deyişin manası aşka yol imiş
İkrar verenlerde yanan sol imiş
Dara duran canlar Hakka kul imiş
Sazım düzen tutmaz telimden koptum

Sıdkı bütün olup gelsem cihana
Mürşit ile varsam Hakkın rahına
Bende ki nefs varken fikrim bahane
Sinemi serdiğim Velimden düştüm

Vaktin imamına uyun deseler
Ölmeden kefene koyun deseler
Dünya denen mekan oyun deseler
Yolunu gösteren Ali´mde düştüm

Aklımca insanım diye gezerdim
Lafların altında kalmaz ezerdim
Nice canlarımı candan üzerdim
Fıtrat yağmurunda selimden düştüm

Kıbleyi bilirken yönümü saptım
Ölümsüz değilim kendime taptım
Vesvese vereni arkadaş yaptım
Mecnunum sandığım çölümden düştüm


Sözüm ona Hakkın sır aynasıyım
Vahdet-i vücudun dar aynasıyım
Halbuki bilmezler şer aynasıyım
Seher yeli iken yelimden düştüm

Ezelden ebede günahkar kulum
Seyyideme düşmez imanda yolum
Allah Allah derken şu yanan solum
Yansa da ocağım külümden düştüm

Vücudu şehrimi çıbanlar sarmış
Üç harf olgusunda can mekan kurmuş
Caneli aşkına dar-ı cem kurmuş
Kokladığım bir gül gülümden düştüm