ÖMRÜME ÖRDÜM SENİ



Ne güzel bir bağ imiş aramızda olan bağ
Doğurdun, sütü verdin ansızın sardım seni.
Şeker miydin bal mıydın, ufkuma yanan çerağ
Ömrünü seriverdin, bağrıma kardım seni.



Üstümde emeğin çok, geçirdin her eşiği
Bilmem saklıyor musun belediğin beşiği?
Nurun ne de güzelmiş sanki güneş ısığı...
Sen sönmeyi bilmezdin ben hep yakardım seni.



Melekler dile gelip, demiş ki; ’ İtaatkar,
Gecesini gününe paylayan zanaatkar "
Anne adını yazmış her tabloya Sanatkâr
Şu başıma taç ettim tahta çıkardım seni.




Yıllar kaç ak düşürdü düşlerin peteğine?
Yıldız olup tutunsam sökülen eteğine.
Öylesi hasretim ki şevkat ve desteğine
İstemeden çok üzdüm belki de kırdım seni.



Ne bağrında köz gördüm ne de kafanda duman
Diline yasak mıydı, ezaya peydah aman?
Dizlerinin dibinde akıp giderken zaman
Mekanik saat gibi sürekli kurdum seni.



Yüzünde gamzeleri görürken gülmeliyim
Hakkın ödemek için nasıl bükülmeliyim?
Ah kanatsız meleğim, o kadar ölmeliyim!
Kaç kere yaraladım kaç kere vurdum seni.



Temizdi, özün sözün yoktu riyakarlığın
Hangi izaha sığar, senin vefakarlığın?
Her yavruna yeterken eşsiz fedakârlığın
Söyle ey gül kokulum ben kime verdim seni?



Ben yemeden yemezdin, susuz musun aç mısın
Benim olduğum kadar sen bana muhtaç mısın?
Şifa mısın, deva mı, merhem mi, ilaç mısın?
Kanadım, kanadıkça yarama sürdüm seni.



Gönül sazmış, titreten; sesinmiş tellerini
Dokundum ya bırakmam o narin ellerini
Sandığa mı kitledin bütün hayallerini?
Her gece benim için ağlarken gördüm seni.



Her an da seni buldum böldüm topladım çarptım
Yoruldum, dinlenmedim sonsuza kanat çırptım.
Sanma gözümü yumdum sanma gözümü kırptım
Oturdum sevgim ile ömrüme ördüm seni.

Her gece benim için ağlarken gördüm seni.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ
08.05.2016....SAAT : 00:20


Umarım herkes annesini ömrüne örer... Aralardaki bağların hiç kopmaması umudu ile isteyen herkes şiiri annesine okusun isterim...

Her gece sizin için gözyaşı döken biri varsa o da annenizdir... Kıymetini bilin olur mu?