1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1377
Okunma
içimde kimseye söyleyemediğim kalabalık bir yalnızlık
dilimde kendinden heceler üreten bir susku var
ve ben gidiyorum
bir baharım en fazla, yeşilim
bir rüzgar gülü gülüşlerim
çocuksu bir tebessümüm
kendimle oynuyorum yıllardır
sanki bir resimde delirmişim
kör bir kuyu ellerim
sağır odalarımda nöbetteyim
özlüyorum ne çok, ne çok işte
kendime yürüdükçe uzaklaşıyorum
bir çiçek ellerimde
yağmur ve ben ağlıyorum ....
5.0
100% (3)
Cevap Yaz