12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1511
Okunma
“Her günüm sana özelken,
Bir tebessümünü esirgeme, ne olur?”
…yine seni, çok sevdiğim bir vakitti!
Sensizliğin şehrini geziyordum, öylesine…
Elimde senden kalma küçük bir radyo,
Sanki meydan okuyordum, acımasız hayata…
Üç noktalı şiirler yazıyordum/ yani yine sana,
Hasretinden küçük tepeler yapıyordum…
Hani olur da, yükseklerden görürsün beni diye,
İşte gül yüzlüm hep böyle hayaller kuruyordum…
—ardından, sadece anılarda yaşıyordum.
Ne olur, bir tebessümünü esirgeme benden.
—ki diyemem, sana elveda!
Elimde küçük bir radyo, bırakma sahil banklarına…
…yine de, en çok ölürüm/ buna değil!
Öldüğümü duyumsamamandan/ çok ölürüm…
Emre onbey