7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1239
Okunma

Kedere sürgün gönüller var
Hiç acımamış ellerin hiç gülmemiş gönülleri
Yoktan var olur içindeki acı
Yokluktan…
Acıyı tatmadan mutlu olanlar var diğer tarafta
Acısını sen çekersin bazen…
Ardından yaşayacağın boşluğu doldurmaya hiçbir acının yetmeyişi bile acıtır canını
Kedere sürgünse yüreğin
Ancak sen af çıkarırısın sürgününe
Çünkü sen sürmüşsündür yüreğini
Boşluğunun acısına tuz basacaksın
Konuşman gerektiği yerde susacaksın
Susman gerektiği yerde gömeceksin
İşte içinde bir sırla yaşamak sürmektir yüreğini kedere
Acıysa acı, ızdırapsa ızdırap
Acının da kederinde en koyusunu yaşa yaşayacaksan
Ama
Mutluluğu da unutma
Onu da dibine vur hayatın