SİYAH-BEYAZ AŞKLAR

Azize’m bu aşkı, anlatması zor
Ağlaya ağlaya, yitirdim seni
Sen diye çarpan şu, deli yüreği
Dağlaya dağlaya, yitirdim seni

Kanattın büyüttün, açtın yarayı
Yıktın yâr gönülde, köşkü sarayı
Sineye çekmişim, bahtta karayı
Bağlaya bağlaya, yitirdim seni

Şiire nakşettim, hayal düşleri
Azize yazdı hep, satır başları
Yanağı yıkayan, gözde yaşları
Çağlaya çağlaya, yitirdim seni

Düşündüm Azize, bizi çok yönlü
Sensiz geçen günün, hepsi hüzünlü
Gelir diye, kandırdığım, şu gönlü
Eğleye eğleye, yitirdim seni

Duymadın yâr benim, yürek zârını
Bir gün dindirmedin, şu efkârını
Bu gün bitiyorken, gelen yarını
Yeğleye yeğleye, yitirdim seni

Beynimden yüreğe, gitmiyor komut
Söylenen hiçbir şey, değil ki somut
Şu deli yüreğe, her gece umut
Sağlaya sağlaya, yitirdim seni

Lüzumsuz niçini, herkese sordum
Bu dertli başımı, günlerce yordum
Uslanmaz bu gönle, teselli verdim
Yağlaya yağlaya, yitirdim seni

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ