ince bir dokunuştu sadece.
kalem kağıda aşina kağıtsa kaleme.
birinin yokluğu hasretti diğerininse özlemdi.
onların ayrılığında hüzün başköşede.
kalem yazdı kağıda kelamları bir bir.
ağladı ağladı bitene kadar.
dinledi kağıt sabırla tüm söylenenleri.
kapandı kağıt katlandı yolculuk vaktiydi artık.
adres belli alıcısı belli ama açılmadı bir türlü hiç biri.
kırıp dağıtmıştı geride kalanları.
okumaya cesareti yok.
her eline aldığında gelir aklına geçmiş.
bırakır yerine titreyerek elleri.
sıralanmış üst üste açılmayan mektuplar.
gidişin açtığı yaralar kapanmaz bir türlü.
her mektupta kanar eski bir yara.
al bir kalem eline aşığını da getir yanına.
bırak dökülsün içindekiler.
bunca zaman sustuklarını anlat eksiksizce.
hatalarından tut ta aklına gelen ne varsa .
bir bir anlat hepsini.
onca zaman sonra olsa da bir cevap olsun.
bir bekleyiş var sende bilirsin.
neden aramak kolay bırak koyver gitsin.
içinden gelenleri hislerini anlat satır satır.
sevdiğini söylemeyi unutma sakın.
iki aşık var yanında kağıt ve kalem.
iki aşıkla anlat aşkını unutma .
zaman uzadıkça eksiliyor umutlar.
bitir bu ayrılığı.
oku gelen mektupları.
anla ne kadar çok sevildiğini.
sevdiğini söyleyerek başla yazmaya.
sonra çık gel çal kapıyı sarıl boynuna.
bırak kağıdı kalemi elinden.
onlara veda zamanı artık.
bak gözlerine söyle içinden geçenleri bir bir.
belkide bir ilk olur ha ne dersin.
onca zaman sonra yazdığına cevap olarak sen gelirsin.
mektup yerine.

Mehmet DEMİR sk.