0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
949
Okunma
Ne zaman kalem parmaklara misafir olursa
Saklı bir düş kurarım
Titrek bir ses
İncinmiş bir kalp
Kırık dökük bir ruh ile
Sonra ay doğar içine hayallerimin
Berraklaşır yüreğimdeki yaralar
Gökyüzü bulutlarını serper ay ışığına
Zifiri bir karanlık çöker her yana
Bir hüzün kaplar içimi
Sen yine bildiğin gibi yaşıyorsun
Ne mavi gökyüzü ne hırçın deniz nede hüzünlü bir bulut Senin için bir anlam ifade etmeyecek
Ve ben seni yaşayacağım
5.0
100% (1)