Güç yetmez engellerin demir memelerinden,
Azatlık emen millet, öz bahtını bağlar da,
Daha dün baş-temenna, kaftan öpen tufeyli,
Dar günümde şişlerle bağrımızı dağlar da,
Kısır çekişmelerden dertlenen Aksakallar,
Hasretin harmanında, yazgımıza ağlar da,
Karabağ’ım, Tebriz’im tık nefeste uğunur;
Uygurlarım, yıllardır küllenmiş korda pusar;
Halep, Kerkük, Filistin ve Kâbil’im kan kusar;
Kırım, Kazan, Rumeli, Kıbrıs’ı efkar basar;
Bak, perişan halk Yiğidim,
Emânıma medet sende,
Uyan! Depren, kalk Yiğidim!

Çok uyudun, yeter uyku!
Ölümden bin beter uyku;
Ünüm rüyânı bölsün de,
Gözlerini kırp Yiğidim!
Gayret kemerini kuşan,
Yollar çetin, sarp Yiğidim!
Fitne azdı, yağı sızdı,
Niyetleri darp Yiğidim!
Barışın adı var amma,
O da, gizli harp Yiğidim!
Uygarlık değil bataklık,
Sana tuzak garp Yiğidim!
Oyunu tersinden oku,
Zamânenin puştluğunu,
Suratına çarp Yiğidim!

Bölük börçük yurtlarımız,
Avrasya’mız kavruk neden?
Kavim, gardaş tükenmeden,
Çekiçle balyoz ritminde
Örse vursun kalp Yiğidim!
Yetsin bunca dökülen kan,
Depren, davran Alp-Yiğidim!

Heyyy !..


YUSUF BİLGE

"Taş Yazıttan Günümüze UYAN TÜRK DESTÂNI - 18. şiir"