Öyküler anlatırdı içten gülen yosun gözlerin
Sıcak şekerli
Cana can kahveye fincan
Yoldaşımdın gün boyunca güneş gibi


Gece gündüzü sürükledi / dilini yutup
Gündüz geceyi / saçlarından tutup
Yollarımızı birleştirdik
Böldük ikiye kaderi
Paylaştık aşımızı, sevinci ve kederi


Hem güldük hem üzüldük
Sitem ettik / barıştık sahici
Çocuklar gibiydik evcilik oynaşan
Sabah çıkar / akşama dönerdik


Sen büyüdün o yollarda
Ben küçüldüm
Sarı saçlı / yosun gözlü
Güneş yüzlü Viktorya


Dünlü günlü anılar
Dağların ardında / şarap rengi bir akşam
Boşlukta hüznün
Yüreğim sevda okyanusu
Altın damla özlemin köpürüp ufka taşan
Som güneşten bir kadehsin Viktorya


Dola kollarını boynuma
Kekre bir tat kalmasın yaşanmamış acılardan
Bak, ay bulutu aşıyor; yüzün gökte dolaşıyor
Apansız yağmurlar boşanmasın yüreğinden


Derdiğim gülleri gözlerine bakıp
Bağları dağların ardında bırakıp
Elveda demek kolay değil;
Tenimi yakan tenin / saçlarımı okşayan ellerin
Yanağımda her akşam / kadifelendin Viktorya!


Şaban AKTAŞ
09.07.2003



(*) Yayınlanmıştır /Aykırısanat