Bir yanardağ patlaması 
Haince bir pusu 
Can evimden vurdular 
Nasıl da kıydılar 
Baharında kışa layık gördüler...

Ellerim kelepçeli 
Dilim lal
Gönlüm biçare 
Canımı canımdan kopardılar
Soğuk toprağın koynuna
Fidanımı koydular
Fidanımı mı yalnız
Hayallerini de gömdüler...

-Güneşimi benden çaldılar
Dünyam zifiri karanlık!..-
 
Yaralı, yürüyen bir ölüyüm onsuz
İki can, bir sevda masalı yarım
Yanıyor gecem
Tükenmiyor günüm
Dinmiyor gözyaşım
Öksüz dönüyor karanlık dünyam...

Öyle soğuk ki güneşim
Askerim üşüyor, yarası derin
Gözlerimde kanlı yaş
Ruhum virane
Ömrümü verdiğim can toprağın altında
Sızım sızım sızlıyor içim...

Harap olmuş şehrim
Yangın yeri yüreğim
Çığlık çığlığa, alev alev odalar
Gökyüzüm toz-duman
Gönlüm acıyla yıkanıyor
Ben yaralı, sen ölü
Sen kara yazgılı
Kanı kırmızı toprak
Doy artık
Çaldığın güneşimi
Geri getir bana
Alışamam onsuzluğa ben...

Rukiye Çelik 
Ankara