Seherde yola çıkan üveykler..
Gözlerinde mahmurluğu
gecesinden uykusuz mukaddes seyahatin
Bir mavi gezegenin etrafındaki peykler
kadar mütevekkil ve muti
Dilleri bal, yürekleri narin kuğu
Her biri vaktinin çocuğu
Umutları Mostar,birleşir mazi ve ati

Ağlarken tebessümü öğretir vefakar diller
Atlasların hor gördüğü coğrafyalarda
Nursuz kentlerin izbelerinde yanar kandiller
Bazen Afrika bazen ta uzak Asya’larda
Hicret ihtişamıyla selamet olur sahiller

Gözleri mavi yangın, elleri kar
Esved tenli balaların müzmin ye’sine dokunan
Sevdası evvelden asiller
Nasıl anlasın sizi , kronik sefiller

Bir tahta bavula sığan dünya
Dünyalara sığmayan turkuvaz bir rüya
Yolların her köşesi konfora çıkmaz belki
Yoksunluk halka halka yansır çehrelerine
Sözlerine baksanız gurbet dokunmaz güya
Ah bir de şu gözyaşı olmasa
Gizli gizli dökülen bir Bayram sabahında..

Nesibenin hicranıyla kınalı , tülbenti hicret oyalı kızlar,gelinler
Musabın derdinin hamalı erkekler,civanlar
Dedesiz ,ninesiz büyüyen çocuklar
geçecek bu hicran tonlu asude zamanlar
Kıymet bilmese de nadanlar
Kaderiniz sevinç dolsun
Hediyeniz Gül’ün elinden olsun