Ortaya serildi uzunca
Tüm ahali buyur edildi
Duygular toplatıldı ortada
Bir emare yoktu, bulunamadı

Dağıtıldı peyderpey her varlığa
Zor olanı düştü dillere
Kirletildi, anlaşılması güç hale geldi

Savruldum köşe bucak karanlıklara
Sen düştün aklıma
Mıh gibi çakıldı beynimde gözlerin
Ağlayasım geldi

Devraldım köşe bucak ayrılıkları
Sessiz kalmak
Uzak durmak denizin mavisinden
Güneşten, doğadan ondan bundan
Pusulam yalnızlığı gösterirken aya doğru
Bir yıldız beliriverdi masum
Takılı kaldım, sustum
Ağlayasım geldi

Tercüman aradım dile hakim
Zülme kıyam eyleyen oldu hakim
Bir acı silsile dizildi ardından
Hayır, hayır sen olamazdın bende kadim

Gidişin geldi birden aklıma
Aktı gözyaşlarım
Sel oldu, duraksadı dibinde hüznün
Çare yok dediler lokmandan bile
Baktım anlaşılacak, güldüm
Kahkahalarda boğuldu gidişlerin
Ağlayasım geldi

Doğru, güçlüyüm ben
Bilmem hangi yalan alırdı hayallerimizden
Kaç kez tükenir insan
Bileniniz var mı?
Kaç kere susar yangınlara, acı hatıralara...

Bağırıyorum
Boğuluyorum sessiz çığlıklarımda
Duyan var mı beni ?
Yüzlerce insan, kalabalık
Aşkı kaybettim göreniniz var mı ?

Havada hüzün balonları
Sığmayan yüreklere
Neden var hala gidişler
Kıvılcımlar söndü diye mi kaçıyor düşler

Yanmaktan bu kadar korkmazdı
Yanılmak hele,çokta yormazdı

Sustun,
Tüm cümlelerim soyunurken önünde
Hakaret etmeyi bildin sadece
Donuk bakışların kaldı üzerimde
Az bile olsa gördüm ya yüzünü
Ağlayasım geldi
Nicedir gülmüyor yüzüm
Burukluğu mutsuzluğa buladım
Avazım çıktığı kadar ağladım

Dillere güç olan anlaşılmazı, göç ile anlatmaya geldim...



Vahdeddin ARPAG