Meltem can hıraş
Yetiştirme çabasında
Kıyıları bir zor süpürüşü
Abanozda bile telaş
Aşina desek acelesi
Var bir şey yaz havasında
Balıkların görülüşü
Martıların dilinde
Beklerken binbir kum tanesi
Dalgalarsa oldukça yavaş
Bir o kadar teknenin sürülüşü
Koca su en sakin halinde
Özlemiş işte akşam denizi
O sanılmış uzaktan gelen
Unutulsa ya ayak izi
Sen değil misin silen

Adaşını ona benzetmiş
Malum kızıl çiçek
Hafif esmede rüzgâr
Kuşlara demin bahsetmiş
Daha bir yaprak düşecek
Beyaz kelebek de konar
Kim daha çok sevinecek
O bir günlüğüne hünkâr
Gösterirse senin yolunu
Hani pamuk pamuk uzanıp
Bir güzel koklar
Nasılsa Allahın hoş kulu

Hep şarkılar söylenen
O serçeye hadi aldandın
Aramızda kalsın bu konu
Neyse bu gözlenen
Yağmurlarla yıkanıp
Hanfendiyi az mı kıskandın
Bağlı şimdi mısraların eli kolu
İşi hazana bırakıp
Sen değil miydin dökülen

Ya sen güneşim
Gözlerine mehtap dalınca
Bilmem ne yapacaksın
O tepeler kardeşim
Saklar seni kendi aklınca
Az mı dolaştın bir temmuz
O pembe yanağında
Hiç uslanmayacaksın
Bu benim tükenişim
Bir zaman anlayacaksın
Kahverengiler kısık dudağı susuz
Ne günlerdi unuttun
Sevgime çaresizce yenilişim
Ayrılık vurur bir yandan
Sen anca kışa umuttun
Bir gör yakından
Şiirlerim nasıl huzursuz
Kalmadı artık mahcup gölgen
Sıcakta aşklar bile kurur
Sen değil miydin eliyle terslenen