İnsan şaşar, ağaç kurur, düşerse
İnsan da söz, ağaçta öz, bozuktur
İnsan yara, hayvan mezar, eşerse
İnsanda söz, hayvanda öz, bozuktur

Önem verir, mala, mülke, binaya
Gerek yokken yapıyorsa, kinaye
Haram iken, sarılmışsa, zinaya
Erkekte öz, kadında göz, bozuktur

Bazısında, bakmak lazım, merama
Göre göre, gidiyorsa, harama
Yanlış insan, baksa bile, kör ama
Yoldaki iz, kalpteki giz, bozuktur

Kıskanıp durursa, ayla, güneşi
Hizip çıkartmaksa, her zaman işi
Gönlünü yakmazsa, aşkın ateşi
Sofrada tuz, yürekte köz, bozuktur

İnsanlık emrinde, şu koca âlem
İzinsiz sırları, yazar mı kalem
Doğru söylemez se, yalansa kelam
Duruşta düz, yanakta yüz, bozuktur

Uymuyorsa, hesap kitap, çarşıya
Yaptıkları, benzemezse, bir şeye
Gelir imiş, her an, karşı, karşıya
İlaçta doz, görünen poz, bozuktur

Her nesneye, bulunmalı bir hitap
Çevrede bir düzen, var kural, adap
Lüzumsuz’um, hesabını iyi yap
İnsanda haz, çalanda saz, bozuktur

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI
KİNAYE: 1. Düşünüleni dolaylı olarak anlatan söz. 2. Üstü kapalı, sitemli, dokunaklı söz 3. ed. Bir sözü gerçek anlamının dışında kullanma sanatı.
MERAM: İstek, amaç, gaye, maksat:
KELAM: Söz
HİTAP : bir kişiye veya topluluğa seslenme