0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1520
Okunma
Ne zor şey "Seni Seviyorum!" demek... Umut denizinde boğulurken ağzımdan çıkan son birkaç kelime biraz da olsa yaklaştırıyor zihnine beni. Yine sessizliğine dönüyorsun sonra. Belki bir daha hiç konuşmayacakmışız gibi. Umudum sakat artık. Tekleyerek tırmanıyor zamana, daha ne kadar dayanırım bilmem.
Geçmiş ve geleceğin sesi kulaklarımda
Durduran kanımı kalbimin duraklarında
Koşturur hep adının sokaklarında
Bir nefes bir versem kıyamet kopar
Yalnızdı aklımın en uç yerleri
Kim koydu oraya bu kederleri
Karşında döktüğüm boncuk terleri
Bir damla, bir düşse kıyamet kopar
Karanlıkta dahi rengini görür
Dalarım sürekli derler ki kördür
Bakışların altında yeri süpürür
Bir göz, bir açsam kıyamet kopar
Gücü yetmez ismini sayıklamaktan
Sen ile sensizliği ayıklamaktan
Tekliyor korkudan, uyuklamaktan
Bir kalp, bir atsa kıyamet kopar
Dilim çözülünce bulamadığım
Ruhun ile yalnız kalamadığım
Nasıl söyleyeyim bilemediğim
Bir söz, bir desem kıyamet kopar
5.0
100% (1)
