İçini döküp saçan bir şair kadarım bugün
Ekli yerlerimden tutmasın kimse
Seslerden beriyim
Tüm renklerimi arınmışta
Su olmuş akmışım
Arı ve duru

Alışkanlık işte
Şiiri camekanda seyretmeye yok tahammülüm
İlla sıcağı sıcağına
Ateş basar gibi
yarayı dağlar gibi
Birini sevmeyi hazeder gibi yahut
Nefes nefes kotaracağım içime

Her ne niyetteysem
Aşk diyeceğim meşkle
Bir saltanat kurup göğün göğsüne
Sürgün çıkaracağım umut
veya yeniden umut
Ben böyleyim işte
Her alsatamın
Kılıncı olmazsam olmaz
Doğramasam her aşa kendimi
Tadımı bulamam

Bu cehdimin bir ciheti olsun diye
Aşikar kılıp kendimi
Dünyaya birikmekten alıkoymaktır derdim
Şiiri döküp saçarken
Müsrif bilmesin kimse
Ben bugün de ölmememin
Keyfinin kahyalığını yapıyor
Arkamdan laf bırakmadan
Sizlerin adına da konuşuyorum