Silik bir yıldızım
Binlerce parlayan yıldız arasından
Kumsal gibi gözlerin düşer ayın yüzüne
Sessiz sessiz düşüyorum
Bir yağmur gibi damla damla
Bir ömür bitiyor
Bir yıldız kaydığında
Düşmesin yıldızlar
Düşmesin yıldızlar
Kaymasın yıldızlar zamansız
Gelmesin ölümler
Dudağına dokunan gölgeler
Şehrin uyanan sokaklarında
Gömülür ölü canlar
Toprağın karanlığına..




Yüzün düşer hüzünlü gökyüzü gibi
Toprak uyanır yağmurlarla
Bir resim çizer kapadığında gözlerin
Gün sararıp dökülür yapraklar




Ve uzun ırmaklar boyu akar
Avuç içini sığmayan bir dünya
Issız bir ada gözlerindeki sahil
Bir adım bir adım daha yaklaştıkça
Mutluluklar uçar gider kuşlar gibi
Bir var bir yok

Umudun yandığı topraklarda
Su gibi uyanan fidanlardan




12.04.2016


II





…

Diri diri



Yaprak düşer
Düğüm olur içim
İçimizde yaşanan gün
Birazdan akşam olacak
Dönüyor zaman
Dokunsan ağlar ardından
Giden günün...

Kum deniz toprak
Ufalanır
Kuruyan yaprak
Dokunsan ağlar ardından
Güneşi çalan akşam

Nurten Ak Aygen
12.04.2015