23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1116
Okunma
Farklı iklimlerin, iki üvey çocuğuyduk
Yollarını kaybetmiş sevdada
Ufkun doğuşunu beklerdik
Karanlıkta ay tenine dolanırken,
Dağların dumanını siper ederdik.
Ayrılığın seher vaktinde,
Geçerdik, sazın kırık telinden düşen
İnce ahların kucağına
Yanardık, tenler buluştu sanarak
Farklı iklimlerin iki öksüz çocuğuyduk
Acılar gülümsetirdi yanaklarımızı
Şafak sökmeden düşerdim,
Kış gecelerinin, sıcak rüyasından.
Ellerin tutuşurdu, çırılçıplak duygularından
Parmaklarım üşürdü
Dudakların büzülüşünden.
Türkülerim dolanırdı gözlerinin ucunda
Farklı iklimlerin üvey çocuğuyduk
Ya aslında
Aşka düşmüş ölü canlar içinde.
Ayrılığa pusu kurardık.
Şimdi iklimlerinin değiştiği bu tende
Yitip gittik ikimizde
Dudaklarımda, dokunulmamış aşkın tadında
Bir çığlık dolanır sıcaklığında.
M. Ö. 29.03.2008
kahramanmaraş