Dikenli tellerle çevirmeyin
Bırakın bir tay gibi çılgınca koşsun
İzin vermeyin geceye
Karanlık peleriniyle sarmasın umutları
Ateşsiz yıldızların
Hiç değilse ışıkları solmasın.

Varsın mehtap çıkmasın
Kraterler görünmesin fosfor yeşilinde
Sakla en parlak güneşi içine
Gündoğumu günbatımı fark etmesin
Salınan rüzgârları çağır
Yürek atışınla dans etsin yine.

Gözlerin kamaşmasa da olur
Bir küçük ışık ara,
Yola çık ve bulmadan dönme sakın
Dağları aş, çelik kapıları kır
Orda bir sihirli ayna bulacaksın, bakanı gösterir
Kurtuluşun ordadır
Oradadır bütün saklın.

Ağaçları sev, çiçekleri, gülleri sev
Arıları, balı, petekleri sev
Gülümse her zaman
Tutma karanlığın yasını
Unutma
Umutlar hep gizlenir bir cılız dalın altına
Bütün bir kış tomurcuk olur, gizlice bekler
Yeşermek için küçük bir sevgi damlasını.
Yazık, her şafak ağlamasın
Bırakın sevdanızı
Durmasın, damlasın
Damla/sın.

Turgut UZDU