Bu kaçıncı ah ediş bu kaçıncı sitemim
Uslan artık be deli gönül
Koşma boş hayallerin peşinden
Hangisi gerçek oldu
Hep üzülen sen olmadın mı


Haddi hesabı yok yediğin darbelerin
Hasar büyük telafisi imkansız
Aldığın dersler yetmedi mi sana
Söyle
Daha ne kadar ödün vereceksin
Ömür dediğin çok kısa


Az şeyle mutlu olmasını bileceksin
Uçsuz bucaksız deniz misali
Sen üzerimde benimle yarışan dalga ol
Ama sakın unutma
en küçük fırtınada vuracaksın kayalara
Arayacaksın kumlarda silinmiş ayak izlerimi
Midye kabukları söylemeyecek gittiğim yeri


İşte o gün
Kendini çok yalnız hissedecek
Ağlamak isteyecek ağlayamayacaksın
Gideceğin yönü göstermeyecek pusula
Karınca izlerini takip edeceksin


Sevgisizliğin ne demek olduğunu anlayacaksın
O gülen gözlerin hüzünlenecek
Yakomozlar cezbetmeyecek seni
Yıldızların göz kırpmasına seyirci kalacaksın
Yüreğindeki sevda kırıntılarını atıp
Kibrit kutusuna sığdıracaksın umutlarını


Gözyaşlarında saklayacaksın ertelenen vuslatı
Beklenen sevgili belki de hiç gelmeyecek
Ağlamanın çözüm olmadığını anlayacak
Nasır tutmuş yüreğin
Yerinden çıkarıp atmak isteyeceksin
Özlemlerin tavan yapacak
Başını yastığa her koyduğunda


Şiirlere dökmek isteyeceksin yaşadığın infiali
Her satırda dile gelecek kelimeler
Keşke dememek için dilin
Yıkılmaz dediğimiz kale yıkıldı
Yerle yeksan oldu
Ağır hasar aldı bak yüreğim
Sığınacağı bir liman yok artık...


Refik
01 . 04 . 2016
İstanbul