Yalnız olduğunu anlamak..
Kimi zaman bir çokluktur yalnızlık
Mesela yalnız yaşamaya başlarsın
Sağa sola dönersin, uyku tutmaz
Kalkıp derinden, bir sigara yakarsın
Olmadımı, bir kadeh doldur kendine
Tekrar girersin buz, kesen yatağına
Başını koysanda yastık altına..
Düşünceler kulaklarını kemirir uyuyamazsın
Sonra; kalkıp soğuk bir duş alırsın

Dışarı çıkarak kalabalığa karışırsın
Gittiğin yerlerde bile, tek kişilik yer yok
Mesela bir kafeye geçmek istersin,
Kaç kişi olacaksınız? çoğul sorusu olur
O esnada, tüm anılar canlanır ve
Gözlerin dolar, ağlayamazsın
Gelmişi geçmişine, sövmek istersin
Edep dersin, istesende sövemezsin

Gündüzler geceleri, kovaladığı gibi
Geceler’de gündüzleri kovalar.
Sen ne kadar kovalasan kendini,
Evde yalnızlığın, çoğul sessi, seni bekler

Mesela elbiselerin bile yalnızlık kokar
Cansız nesnelerle bütünleşirsin
Karanlıkla yüzleşerek çoğalırsın
Susarsın susarsın ruhun konuşur
Gözlerin ellerine dolanır yanarsın
Sen yanma diye kimse su tutmaz

Yalnızlık çoğuldur kimi zaman
Kendinle çoğalmamayı öğretir sana
Mesela korkularını yenersin
Ego’nu aşarak, kendinden emin olursun
Ne zaman ki, yalnızlığı kazanırsın
Kaybetmekten asla korkmuyacaksın
Cesaretle yürüyeceksin hayatın üstüne
İşte o zaman yalnızlığını yenip,
Tümden çoğalarak, mutlu olursun.