Merhaba anne
Bugün yine ağlıyorsun.
Sakın ağlamıyorum deme bana,
Hissediyorum ağladığını.
Çünkü bulutlarda seninle birlikte ağlıyor.
Bulutlar seni yansıtıyor anne bana,
Onlar da senin gibi üzülmüşler.
Sen benim meleğimsin ya dayanamıyor onlar da sana.

Annem ne oldu sana, kim üzdü seni?
Ben gözünden akan bir damla yaşa dayanamazken,
Kim akıttı gözyaşlarını?
Ne olur ağlama annem, kahrolurum ben burada.
Seni düşünüyorum karanlığa hapis olduğum yalnız gecelerde.
Hadi! Bir haber gönder bulutlardan,
Bana ağlamadığını göster,
Göster ki karanlığım aydınlansın bir haberinle.
Acele et hava kararıyor,
Bulutlar da beni terk ediyor,
Sonra senden haber alamayacağım.

Hadi gül artık annem!
Sen ağlarken içim sızlıyor, sol yanım acıyor.
Sen şimdi gülmezsen eğer,
Karanlığa sol yanımın acısıyla hapis olacağım,
Ve gökyüzündeki yıldızlara isyan ederek haykıracağım içimdekileri;
"Sen neyin kafasını yaşıyorsun be yıldız?
Benim annem ağlıyor, sen oradan parlıyor ve gülümsüyorsun."