Yosun gözlerinin mevsimi bahar;
Yolda mısın gül kokulu sevdiğim?
Küllerini atsın gönlündeki har;
Alda mısın gül kokulu sevdiğim?

Mektuba yazdığın sevda sözünde,
Benek benek yaşın hasret izinde,
Buse kondurduğun zarfın yüzünde,
Pulda mısın gül kokulu sevdiğim?

Cemreler havaya, toprağa, suya
Düşünce, kırağı yattı pusuya.
Aşkıma yeminli, hem ölesiye,
Hâlde misin gül kokulu sevdiğim?

Sana emsal çiçek açtı zerdali.
Pembe - beyaz renge büründü dalı.
Beni benden eden o hoş edalı
Dalda mısın gül kokulu sevdiğim?

Binbir ümit ile hayal kurduğum,
“Acep seviyor mu?” diye sorduğum
Sarıpapatyada hayra yorduğum
Falda mısın gül kokulu sevdiğim?

Niksar Ovası’nın biteklerinde,
Canik Dağları’nın eteklerinde,
Arı kovanının peteklerinde,
Balda mısın gül kokulu sevdiğim?

Bir çift suna gördüm pınar başında.
Yüreğim hopladı can sarışında.
Hâlâ inat edip küs duruşunda,
“Kal”da mısın gül kokulu sevdiğim?

Özledim, diyorum başımın tacı.
Tatlı melteminle diner bu acı.
Allah’ım sabır ver! Yoksa yabancı
Kolda mısın gül kokulu sevdiğim?

Mücella Pakdemir


SABIKALI ŞAİR