Kim yazmış bilir misin sevdiğine bir mektup
Geleceğim diyordu ibibikler bir ötsün
Yakarak bir ucunu göndermiş ulak tutup
Sağdığın bütün sütler hele bir kaymak tutsun.

Elbette biliyorum Bekir Sıtkı Erdoğan
Türküsünü dinlerdi yıllar önce her doğan.

Kim koşmuş yetişmemiş bir rüzgârın peşinden
Sorsa söyleyecekmiş soramamış bir türlü
O gün belki ayrıydı vatanından eşinden
Eflatun pembe beyaz görmüş ya haşhaş gülü.

Elbette biliyorum adı Cahit Külebi
Duygulu şiirini herkes bilecek tabi.

Kimdir ayrılıkları ölümden ayırmayan
Âşıkları Mecnun’un benzeten sözleriyle
Meşalesi sönmeyen pervaneyi kırmayan
Kara sevdayı bize yaşatan gözleriyle.

Devam etme sus bildim Cahit Sıtkı Tarancı
Şiirinde yer almış dünyadaki her acı.

Kim ayı mevsimleri rüzgârlara benzeten
Sevdiğini içinde saklamış nefes gibi
Aslında boşa sordum bunu bilirsin zaten
Beyaz kâğıda dökmüş duyduğu bir ses gibi.

Şarkısını severim Enis Behiç Koryürek
Rast makamı ezgiyle yanmıştır nice yürek.

Görerek bir dörtlüğü başucunda duvarda
Gün doğarken ölümün rüyasıyla uyanan
Hâlbuki çok yorgundu dolaşırken yollarda
Hissedip öyküsünü kimdir yürekten yanan.

O bir handa konuktu Faruk Nafiz Çamlıbel
Okuyunca şiiri titrer başımda her tel.

Suyunu verin diyen kimdir değnek atına
Gözleri örtük ama yalnız yüzüyle gören
Bir çocuğun ağzından giden Hakkın katına
Duygulu dizelerle kaybolmaz dize ören.

Çok severim ben onu Fazıl Hüsnü Dağlarca
Unutulmaz şiiri daha nice çağlarca.
Kimdir neredeydiniz diye kibarca soran
Sevinçli telaşını anlayan bir bakışta
Kızın eğdiği başı belki de hayra yoran
Bir bahar akşamında çetin kıştan çıkışta…

Güftecisi şarkının Fuat Edip Baksı’dır
Hicaz makamıdır gönlümün sefasıdır.*7

Sonra devam ederiz biraz ara verelim
Elbette ki rastlarız bilmediğin şaire
Şiirleri analım gönlümüze serelim
Sonradan buluşuruz bakarız bilahare.