tam damardan ver ayrılığı
öyleki erken dank etsin kafama
kes at aşk, sevda kelimelerini lügatımdan
kara bir sayfa daha kapansın hayatımdan.




kuru bir soğanı ikiye böler gibi böl geçmişi
ne kadar gözyaşı varsa aksın bir süre
kuru iklimlere alışkın gözlerim
suya kansın doyunca
sonunda durulur nasılsa fırtınalı günler
geriye
sessiz
suskun bir ömür kalır ardında.




yeniden bir sevda masalı anlatacak biri olur elbet
bu sefer
temkinli yaklaşırım duygulara
her gülüşü tartarım terazide
her kelime biraz daha ağır girer gönül kapımdan
gerekirse güm diye kapatmak elzem olsun gözlerime.




bak nasıl da şanslıyım
erken göğeren duygular sayesinde
erken kazandım tecrübe denen yetiyi
vurabilirsen vur bir daha sırtımdan
eski zaman şövalyeleri gibiyim
kılıcım keskin dilim
zırhım kalaylı bir yürek.




Ayvazım DENİZ