bir bilet
cam kenarı olsun bayım
görmesinler can kırıklarımı
adımı bilmesinler

ahh
kolonya kokusu avunuşlarım
limon bahçelerinde aradım seni
ve bir şişeye hapsolmuşsun gibi
içime çektim
ben yaralı bir ceylan kanadında
üçyüzaltmışbeşgün yaşadım bilemezsin
yanıyor avuç içlerim
dolabımda çürümüş dünden kalan enginar
bir lokma yiyiveriyorum
üstüne bir bardak acı çay
yanık izlerini siliyorum duvardan
yada yanıyorum
akşam pazarı yanmayan kalmasın
takas ediyorlar kalpleri bir tezgahta
kalbimi veriyorum
en parlak en cilalısından
bir kalp seçiyorum hiç kullanılmamış
kırılmamış kanlı canlı bir kalp
ayaklarım sekerek gidiyorum
çalmasınlar diye
iki elimle başım üstünde taşıyorum
sıfır hiç kullanılmamış kalbimi
dağın doruklarında gümüş sularda yıkıyorum
bir çobanın ellerine tutuşturuyorum
gözü gibi baksın
kalbim saf bir vadide dört nala
billurlaşıp gürül gürül atsın..

atsın ki raksında kaybolsun esmer ruhum
halhalımı vurdukça çürüsün topuklarım
bebeklerin gülüşünde ağlayayım
adımı yazayım asma yaprağına
yorgun çınarları sallayıp uyutayım
ne olur bir masal olsun benden bu gece
kalbimi vereceğim yerde öleyim..