2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
776
Okunma
Hayat Treni
Tüketiyor yolları gidiyor birtren
bozulmuş rayları tutmuyor hem fren
gelmiş kalkış vakti, çalıyor acı acı siren
ne ineni belli ne gideni kara trenin
Dizilmiş vagonlar gidiyor uzun uzun
takılmış hülyasına duraktan durağa
akıp gidiyoır peşi sıra dalgın gözlerim
kara bir tunele giriyor diniyor sesi frenin
Erite, erite çelik rayları tüketiyor durakları
bilinmeyen bir durakta noktalanacak bir anda
gün olacak olmadık olacağız ilah zamanda
dedik ya hayat treni buyolu açık olsun her gidenin...
Ekim 1989/ Elazığ
Cevap Yaz