Kelimeler, cümleler günler var ki suskun
Yürekten dile gelemeyen acılar çıkmazlar...
Can evinin orta yerine gece gündüz demeden
Düğüm üstüne düğüm atıyor, attıkça
Kör düğümler de boğuluyor hıçkırıklar
Ana karnında doğmamış bir çocuğun
Geleceğini ipotek altına alan imzalar gibi
Tüm ruhu yakan küle çeviren girdabında
Ele geçiriyor!..

Acılar, tutulmamış sözler, yarım kalan sevdalar
Ego tavan yapsın diye yok sayılan duygular
Başkalarının acılarından hiç tereddüt etmeden
Pirim yapmaya çalışan gözü dönmüş caniler
Denk geldikleri her bir hücreye hiç düşünmeden
Kör neşterler atıyorlar attıkça da can yakıyorlar
Derken ruha hoyratça fırtınalar, alaboralar
Dem vuruyor!..

Kor ateşler den küle çeviren, vurdum duymaz
Bencileyin edalar seni güçlü insan yaparken
Farkında olmadan mutsuzluğu da ilmek ilmek
Boynuna geçiriyor!..

Ki

Sen sadece,
Yüreğine hapsettiğin tutuklu kalan kelimelerle
Gönlünün derinliklerinde ki iç geçirişlerle
Her geçen gün biraz daha fazla sert adımlarla
Ruhunu, ölümün can alıcı sessiz çığlıklarına
Bırakıyorsun!...

Sonun da fark ediyorsun ki,
Çevrende ki zincirleri yürek de kırıp yok etmedikçe
Yalnızca gerçek yaşamda değil rüyalarında bile
Düşlerin, hayallerin, mutlulukların, acıların, en önemlisi
Umutların dahi
Birileri tarafından her zaman ipotek altın da
Mahkûm kalacak!...

Ve

Kendi yalnızlıkların da,
Gökyüzünden binlerce yıldız sonsuzluğa kayarken
Hiç bir insanoğlu,
Yüreklere kör neşterler atarken param parça edip
Yok ettikleri hayatların farkına varmadan
Yollarına devam edecek!...

05.02.2016 Ankara P.ÇETİN