0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1025
Okunma
giyindik çok şükür dercesine
terazinin kefesini doldurduk biraz
açtık demir kapıları ardınca
varlığımızı aradık sokaklarda...
günün yosun kokusu dağıldı
saçlarımız kumlara karıştı
utanç kefeni yırtıldı
edebi adabı hatırladık sonunda...
kimimiz tefle,
kimimiz neyle
aşk ile gönüllerde
dolaştık kimi gün...
yaşadık yaşımız başta
ağladık,
akarsuyumuz boşaldı okyanusa
darıldık, şikayet olmadı ama
barıştık ömrümüzün acılarıyla...
insan, insanın kardeşi
öğrenecek bir gün
eller sevgiyle tutuşup
yürünecek son demde
görünecek bir gün...
ilknur köknar (sokak kaçkını)
